colliges

Discretiva

colliges dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Francogallice: colligés

Formae affines

Latine

colligēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
colligēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	colligō (colligere)
colligēs	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	colligō (colligare)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkol.ligeːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: col·li·gēs — morphologica: col-lig-es

Francogallice

colliges

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
colliges	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	colliger
colliges	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	colliger

Appellatio pronuntiatusque

API: [kɔˈliʒ]

Syllabificatio phonetica: col·liges — morphologica: col-lig-es

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Repeto igitur: non in locis neque ullis preter animum in rebus habitat omnis vestra felicitas; unde et qui solitariam vitam recessusque abditos laudaverunt sic intelligi voluerunt, si his animus uti sciret, et non aliter: proinde quem tu de viretis tuis fructum colliges expectandum erit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[1][2]

Fontes