communicate

Discretiva

communicate dictio est in variis linguis:

• Anglice: communicate

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūnicāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	commūnicō (commūnicāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kom.muːniˈkaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·te — morphologica: com-munic-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
commūnicāte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii commūnicātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kom.muːniˈkaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·te — morphologica: com-municat-e