conarer

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

conarer dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

More information Forma, Persona ...

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːˈnaːrer/(classice)
Syllabificatio phonetica: cō·nā·rer — morphologica: con-arer

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Fannius: Istuc quidem, Laeli, ita necesse est. Sed quoniam amicitiae mentionem fecisti et sumus otiosi, pergratum mihi feceris, spero item Scaevolae, si quem ad modum soles de ceteris rebus, cum ex te quaeruntur, sic de amicitia disputaris quid sentias, qualem existimes, quae praecepta des.
Scaevola: Mihi vero erit gratum; atque id ipsum cum tecum agere  conarer , Fannius antevertit. Quam ob rem utrique nostrum gratum admodum feceris. —Laelius de amicitia Ciceronis [1]

Fontes

  1. [1]
    Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): IV. [16] — conarer
  2. [2]
    Thomas Morus - De optimo statu reipublicae deque nova insula Utopia. (Bibliotheca Augustana): Liber 1. Capitulum 4: Colloquium de optimo statu reipublicae — conarer

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads