 |
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Verbum intransitivum
concēd|ō, -ere, concessī, concessum
- Locum relinquere.
Verbum transitivum
concēd|ō, -ere, concessī, concessum
- Relinquere, ut disputationem argumenti.
Coniugatio
More information Radix praesens concēd-, Praesens indicativum ...
| Radix praesens concēd- |
| Praesens indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
concēdō | concēdimus |
|
I. |
concēdor | concēdimur |
| II. |
concēdis | concēditis |
|
II. |
concēderis | concēdiminī |
| III. |
concēdit | concēdunt |
|
III. |
concēditur | concēduntur |
| Imperativus |
| act. |
concēde | concēdite |
|
pass. |
concēdere | concēdiminī |
| Imperativus futurus |
| II. |
concēditō | concēditōte |
|
II. |
concēditor | — |
| III. |
concēditō | concēduntō |
|
III. |
concēditor | concēduntor |
| Praesens subiunctivum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
concēdam | concēdāmus |
|
I. |
concēdar | concēdāmur |
| II. |
concēdās | concēdātis |
|
II. |
concēdāris | concēdāminī |
| III. |
concēdat | concēdant |
|
III. |
concēdātur | concēdantur |
| Imperfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
concēdēbam | concēdēbāmus |
|
I. |
concēdēbar | concēdēbāmur |
| II. |
concēdēbās | concēdēbātis |
|
II. |
concēdēbāris | concēdēbāminī |
| III. |
concēdēbat | concēdēbant |
|
III. |
concēdēbātur | concēdēbantur |
| Imperfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
concēderem | concēderēmus |
|
I. |
concēderer | concēderēmur |
| II. |
concēderēs | concēderētis |
|
II. |
concēderēris | concēderēminī |
| III. |
concēderet | concēderent |
|
III. |
concēderētur | concēderentur |
| Futurum indicativum |
| act. | sing. | plur. | | pass. | sing. | plur. |
| I. |
concēdam | concēdēmus |
|
I. |
concēdar | concēdēmur |
| II. |
concēdēs | concēdētis |
|
II. |
concēdēris | concēdēminī |
| III. |
concēdet | concēdent |
|
III. |
concēdētur | concēdentur |
Close
More information Radix perfecta concess-, Perfectum indicativum ...
| Radix perfecta concess- |
| Perfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
concessī | concessimus |
| II. |
concessistī | concessistis |
| III. |
concessit | concessērunt |
| Perfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
concesserim | concesserīmus |
| II. |
concesserīs | concesserītis |
| III. |
concesserit | concesserint |
| Plusquam perfectum indicativum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
concesseram | concesserāmus |
| II. |
concesserās | concesserātis |
| III. |
concesserat | concesserant |
| Plusquam perfectum subiunctivum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
concessissem | concessissēmus |
| II. |
concessissēs | concessissētis |
| III. |
concessisset | concessissent |
| Futurum perfectum |
| act. | sing. | plur. |
| I. |
concesserō | concesserimus |
| II. |
concesseris | concesseritis |
| III. |
concesserit | concesserint |
Close
More information Infinitivi, act. ...
| Infinitivi |
| act. | pass. |
| praes. |
concēdere | concēdī |
| perf. |
concessisse |
|
| Participia |
| praes. |
concēdēns, -entis |
| perf. |
concessus, -a, -um |
| fut. |
concessūrus, -a, -um |
|
| Gerundia et supina |
| subst. |
concēdendum, -ī |
| adiect. |
concēdendus, -a, -um |
| supina |
concessum, concessū |
|
Close
Loci
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Spinoza |
|
|
|
|
| antiq. |
class. |
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
XIII |
XIV |
XV |
XVI |
XVII |
XVIII |
XIX |
XX |
XXI |
saec. XVII.