conditurus

Latine

conditūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kondiˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·di·tū·rus — morphologica: condit-ur-us

Notatio

← Latine: condō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
conditūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	condō (condere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	conditūrus	conditūra	conditūrum	nom.	conditūrī	conditūrae	conditūra
gen.	conditūrī	conditūrae	conditūrī	gen.	conditūrōrum	conditūrārum	conditūrōrum
dat.	conditūrō	conditūrae	conditūrō	dat.	conditūrīs	conditūrīs	conditūrīs
acc.	conditūrum	conditūram	conditūrum	acc.	conditūrōs	conditūrās	conditūra
abl.	conditūrō	conditūrā	conditūrō	abl.	conditūrīs	conditūrīs	conditūrīs
voc.	conditūre	conditūra	conditūrum	voc.	conditūrī	conditūrae	conditūra

condītūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kondiːˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·dī·tū·rus — morphologica: condit-ur-us

Notatio

← Latine: condiō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
condītūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	condiō (condīre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	condītūrus	condītūra	condītūrum	nom.	condītūrī	condītūrae	condītūra
gen.	condītūrī	condītūrae	condītūrī	gen.	condītūrōrum	condītūrārum	condītūrōrum
dat.	condītūrō	condītūrae	condītūrō	dat.	condītūrīs	condītūrīs	condītūrīs
acc.	condītūrum	condītūram	condītūrum	acc.	condītūrōs	condītūrās	condītūra
abl.	condītūrō	condītūrā	condītūrō	abl.	condītūrīs	condītūrīs	condītūrīs
voc.	condītūre	condītūra	condītūrum	voc.	condītūrī	condītūrae	condītūra