conentur
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Discretiva
| conentur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /koːˈnen.tur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cō·nen·tur — morphologica: con-entur
Latinitas Romana
Vide etiam: → conentur (Vicicitatio)
Fontes
- Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVIII, cap. 27, [93] — conentur
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads