conformo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfoːrmoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fōr·mō — morphologica: con-form-o

Notatio

← Latine: con- + formo

Verbum transitivum

cōnfōrm|ō, -āre, -āvi, -ātum

1. √ Formam alicui rei ex multis partibus apte compositis tribuere, efficere.^[1]
2. (Fig.) prima institutione imbuere.

   mores philosophia conformare

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cōnfōrm-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cōnfōrmō	cōnfōrmem		cōnfōrmābam	cōnfōrmārem	cōnfōrmābō
II. sing.	cōnfōrmās	cōnfōrmēs	cōnfōrmā!	cōnfōrmābās	cōnfōrmārēs	cōnfōrmābis	cōnfōrmātō!
III. sing.	cōnfōrmat	cōnfōrmet		cōnfōrmābat	cōnfōrmāret	cōnfōrmābit	cōnfōrmātō!
I. plur.	cōnfōrmāmus	cōnfōrmēmus		cōnfōrmābāmus	cōnfōrmārēmus	cōnfōrmābimus
II. plur.	cōnfōrmātis	cōnfōrmētis	cōnfōrmāte!	cōnfōrmābātis	cōnfōrmārētis	cōnfōrmābitis	cōnfōrmātōte!
III. plur.	cōnfōrmant	cōnfōrment		cōnfōrmābant	cōnfōrmārent	cōnfōrmābunt	cōnfōrmantō!
Thema	Vox passiva
cōnfōrm-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cōnfōrmor	cōnfōrmer		cōnfōrmābar	cōnfōrmārer	cōnfōrmābor
II. sing.	cōnfōrmāris	cōnfōrmēris	cōnfōrmāre!	cōnfōrmābāris	cōnfōrmārēris	cōnfōrmāberis	cōnfōrmātor!
III. sing.	cōnfōrmātur	cōnfōrmētur		cōnfōrmābātur	cōnfōrmārētur	cōnfōrmābitur	cōnfōrmātor!
I. plur.	cōnfōrmāmur	cōnfōrmēmur		cōnfōrmābāmur	cōnfōrmārēmur	cōnfōrmābimur
II. plur.	cōnfōrmāminī	cōnfōrmēminī	cōnfōrmāminī!	cōnfōrmābāminī	cōnfōrmārēminī	cōnfōrmābiminī	—
III. plur.	cōnfōrmantur	cōnfōrmentur		cōnfōrmābantur	cōnfōrmārentur	cōnfōrmābuntur	cōnfōrmantor!

Thema	Vox activa
cōnfōrmāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cōnfōrmāvī	cōnfōrmāverim	cōnfōrmāveram	cōnfōrmāvissem	cōnfōrmāverō
II. sing.	cōnfōrmāvistī	cōnfōrmāveris	cōnfōrmāverās	cōnfōrmāvissēs	cōnfōrmāveris
III. sing.	cōnfōrmāvit	cōnfōrmāverit	cōnfōrmāverat	cōnfōrmāvisset	cōnfōrmāverit
I. plur.	cōnfōrmāvimus	cōnfōrmāverimus	cōnfōrmāverāmus	cōnfōrmāvissēmus	cōnfōrmāverimus
II. plur.	cōnfōrmāvistis	cōnfōrmāveritis	cōnfōrmāverātis	cōnfōrmāvissētis	cōnfōrmāveritis
III. plur.	cōnfōrmāvērunt	cōnfōrmāverint	cōnfōrmāverant	cōnfōrmāvissent	cōnfōrmāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cōnfōrmāre	cōnfōrmāvisse	cōnfōrmātūrum, -am, -um esse	cōnfōrmāns		cōnfōrmātūrus, -a, -um­
Vox passiva	cōnfōrmārī	cōnfōrmātum, -am, -um esse	cōnfōrmātum īrī		cōnfōrmātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cōnfōrmandī		cōnfōrmandus, -a, -um			cōnfōrmātum	cōnfōrmātū

Dictiones collatae

• fōrmō, fōrmāre

Composita

• dēfōrmō, dēfōrmāre
• īnfōrmō, īnfōrmāre
• perfōrmō, perfōrmāre
• praefōrmō, praefōrmāre
• refōrmō, refōrmāre
• trānsfōrmō, trānsfōrmāre

Dictiones derivatae

• cōnfōrmālis
• cōnfōrmātĭō
• cōnfōrmātor
• cōnfōrmis

Translationes

Formam alicui rei ex multis partibus apte compositis tribuere

Anglice: form (en), shape (en), fashion (en)

Germanice: bilden (de), entsprechend formen (de), harmonisch gestalten (de)

Prima institutione imbuere

Anglice: educate (en), instruct (en), train (en)

Germanice: ausbilden (de), schulen (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 777 — “CONFORMO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”