consta

Discretiva

consta dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: consta

Formae affines

Latine

cōnstā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnstā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	cōnstō (cōnstāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkoːnstaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·s·tā — morphologica: con-st-a

Hispanice

consta

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
consta	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	constar
consta	secunda singularis	praesens	affirmativa	imperativus	constar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈkonsta]

Syllabificatio phonetica: cons·ta — morphologica: con-st-a

Italice

consta

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
consta	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	constare
consta	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	constare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkonsta/

Syllabificatio phonetica: cons·ta — morphologica: con-st-a

Lusitane

consta

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
consta	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	constar
consta	secunda singularis	praesens	affirmativa	imperativus	constar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈkõʃtɜ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: cons·ta — morphologica: con-st-a

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Iulius Proculus is fuit, insigni, quantum intelligi datur, apud suos sanctitatis fama et, quod consta, nobilitate generis preclara, ut qui, albanis ortus ex regibus Romamque cum Romulo commigrans, fundator Iulie gentis fuit. —De viris illustribus Petrarcae ^[1][2]

Fontes