consumi

Discretiva

consumi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

cōnsūmī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnsūmī	—	praesens	passiva	infinitivus	cōnsūmō (cōnsūmere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈsuːmiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·sū·mī — morphologica: con-sum-i

Italice

consumi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
consumi	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	consumare
consumi	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	consumare
consumi	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	consumare
consumi	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	consumare
consumi	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	consumare

Forma	Modus flexurae	originis
consumi	forma pluralis · genus masculinum	substantivi consumo

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈsumi/

Syllabificatio phonetica: con·su·mi — morphologica: con-sum-i

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Aliud est enim sanguinem, aliud bilem, aliud cibum vomere; aliud deiectionibus, aliud torminibus laborare; aliud sudore digeri, aliud tabe consumi. —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• spatio quidem consumi umbras indicio sunt volucrum praealti volatus. ergo confinium illis est aëris terminus initiumque aetheris. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, prooemium. [67] — consumi
2. Vicicitatio: consumi.
3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 7, [48] — consumi