consumptus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈsuːmptus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·sūmp·tus — morphologica: con-sumpt-us

Notatio

← Latine: cōnsūmō (cōnsūmere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
cōnsūmptus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	cōnsūmō (cōnsūmere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	cōnsūmptus	cōnsūmpta	cōnsūmptum	nom.	cōnsūmptī	cōnsūmptae	cōnsūmpta
gen.	cōnsūmptī	cōnsūmptae	cōnsūmptī	gen.	cōnsūmptōrum	cōnsūmptārum	cōnsūmptōrum
dat.	cōnsūmptō	cōnsūmptae	cōnsūmptō	dat.	cōnsūmptīs	cōnsūmptīs	cōnsūmptīs
acc.	cōnsūmptum	cōnsūmptam	cōnsūmptum	acc.	cōnsūmptōs	cōnsūmptās	cōnsūmpta
abl.	cōnsūmptō	cōnsūmptā	cōnsūmptō	abl.	cōnsūmptīs	cōnsūmptīs	cōnsūmptīs
voc.	cōnsūmpte	cōnsūmpta	cōnsūmptum	voc.	cōnsūmptī	cōnsūmptae	cōnsūmpta

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: consumed (en); devoured (en) Germanice: verbraucht (de), verwendet (de), verzehrt (de), vernichtet (de), konsumiert (de)

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Si hoc parum in condylomate proficit, adhiberi possunt etiam vehementer adurentia. Ubi consumptus est tumor, ad medicamenta lenia transeundum est. —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• Antipater Sidonius poeta omnibus annis uno die tantum natali corripiebatur febre et eo consumptus est satis longa senecta. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, XVIII. [8c] — consumptus
2. Vicicitatio: consumptus.
3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 52, [172] — consumptus