crescendo

Solum crescendo Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Crescendo.

Discretiva

crescendo dictio est in variis linguis:

• Anglice: crescendo
• Batave: crescendo
• Bohemice: crescendo
• Catalane: crescendo
• Dacoromane: crescendo
• Danice: crescendo
• Finnice: crescendo
• Francogallice: crescendo
• Germanice: crescendo
• Hispanice: crescendo
• Italice: crescendo
• Lusitane: crescendo
• Polonice: crescendo
• Suecice: crescendo

Dictiones similes

• Esperantice: kresĉendo
• Germanice: Crescendo

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
crēscendō	—	—	activa	gerundium­	dativo	crēscō (crēscere)
crēscendō	—	—	activa	gerundium­	ablativo	crēscō (crēscere)

Forma	Modus flexurae	originis
crēscendō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi crēscendus
crēscendō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi crēscendus
crēscendō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi crēscendus
crēscendō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi crēscendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kreːsˈkendoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: crēs·cen·dō — morphologica: cresc-end-o

Loci

Marcus Terentius Varro -47…-45

Vitruvius ca. -30/-22

P. Ovidius Naso -42…+18

Marcus Manilius fl. 14

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Fici enim semen naturale intus in ea fico, quam edimus, quae sunt minuta grana; e quibus parvis quod enasci coliculi vix queunt — omnia enim minuta et arida ad crescendum tarda, ea quae laxiora, et fecundiora, ut femina quam mas et pro portione in virgultis item; itaque ficus, malus punica et vitis propter femineam mollitiam ad crescendum prona, contra palma et cupressus et olea in crescendo tarda: in hoc enim umidiora quam aridiora — quare ex terra potius in seminariis surculos de ficeto quam grana de fico expedit obruere, praeter si aliter nequeas, ut siquando quis trans mare semina mittere aut inde petere vult. —De agricultura Varronis ^[1][2]

class.

• item a medio in ordinem crescendo ad extremos septentriones sub altitudines caeli nationum spiritus sonitibus gravioribus a natura rerum exprimuntur. —De architectura Vitruvii ^[3]

class.

• vota suos habuere deos; nam mixta duorum

corpora iunguntur, faciesque inducitur illis

una. velut, si quis conducat cortice ramos,

crescendo iungi pariterque adolescere cernit,

sic ubi conplexu coierunt membra tenaci,

nec duo sunt et forma duplex, nec femina dici

nec puer ut possit, neutrumque et utrumque videntur. —Metamorphoses Ovidii Nasonis ^[4]

class.

• Dives fecundis Aries in vellera lanis

exutusque novis rursum spem semper habebit,

naufragiumque inter subitum censusque beatos

crescendo cadet et votis in damna feretur,

in vulgumque dabit fructus et mille per artes

vellera diversos ex se parientia quaestus:

nunc glomerare rudis nunc rursus solvere lanas,

nunc tenuare levi filo nunc ducere telas,

nunc emere et varias in quaestum vendere vestes,

quis sine non poterant ullae subsistere gentes

vel sine luxuria. tantum est opus, ipsa suismet

asseruit Pallas manibus dignumque putavit,

seque in Arachnaeo magnam putat esse triumpho. —Astronomicon M. Manilii ^[5][2]

Latinitas postclassica

saec. IV.

• An forte, sicut quidam existimant, quia id quod legunt parum diligenter advertunt, caeci creati erant prius homines, sicut canes; et quod est absurdius, non sicut canes crescendo, sed peccando adepti sunt visum? —De nuptiis et concupiscentia Augustini ^[6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Et luna cursum suum in calore et frigore peragit, quoniam crescendo calida est, decrescendo autem frigida; sol vero ab oriente usque in austrum in ardore est, sed postea frigiditatem usque in occidentem sibi attrahit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis ^[7][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Hac duce igitur, ut ad rem redeam, in habitaculo et in veste ciboque et potu et rebus omnibus, que humane necessitati seu iucunditati invente erant, speciosum aliquod fulgidumque periculum miscuistis eoque crescendo malum prodiit ut ex gemmis non modo iam pocula, sed pelves ac lebetes et mortaria et ahena conspiciamus. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[8][2]

Fontes

3. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber sextus, 1. [6] — crescendo
4. Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, Salmacis et Hermaphroditus, versus 376 — crescendo