currenda

Discretiva

currenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

currenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
currenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi currendus
currenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi currendus
currenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi currendus
currenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi currendus
currenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi currendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kurˈrenda/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·ren·da — morphologica: curr-end-a

currendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
currendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi currendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kurˈrendaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·ren·dā — morphologica: curr-end-a

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Iam currenda sunt omnia, quia et via est plana, et cogitandum est quid portemus. Adhuc quidem spectatores in amphitheatro forte insaniunt, et in sole sedent: et nos si stamus, tamen in umbraculo sumus, et utiliora et pulchriora sunt quae spectamus. —Enarrationes in Psalmos Augustini ^[1][2]

Fontes