debens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdeːbeːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·bēns — morphologica: deb-ens

Notatio

← Latine: dēbeō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dēbēns	—	praesens	activa	participium	dēbeō

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dēbēns	dēbēns	dēbēns	nom.	dēbentēs	dēbentēs	dēbentia
gen.	dēbentis	dēbentis	dēbentis	gen.	dēbentium	dēbentium	dēbentium
dat.	dēbentī	dēbentī	dēbentī	dat.	dēbentibus	dēbentibus	dēbentibus
acc.	dēbentem	dēbentem	dēbēns	acc.	dēbentēs dēbentīs	dēbentēs dēbentīs	dēbentia
abl.	dēbente dēbentī	dēbente dēbentī	dēbente dēbentī	abl.	dēbentibus	dēbentibus	dēbentibus
voc.	dēbēns	dēbēns	dēbēns	voc.	dēbentēs	dēbentēs	dēbentia