debeo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

debeo

API: /ˈdeː.be.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·be·ō — morphologica: dē-beō

Notatio

← de + habeo

Verbum transitivum

dēb|eō, -ēre, -uī, -itum

1. Aliquid alicui agendum esse; esse necesse alicui
2. Oportere aliquid alicui resolvere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dēb-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēbeō	dēbeam		dēbēbam	dēbērem	dēbēbō
II. sing.	dēbēs	dēbeās	dēbē!	dēbēbās	dēbērēs	dēbēbis	dēbētō!
III. sing.	dēbet	dēbeat		dēbēbat	dēbēret	dēbēbit	dēbētō!
I. plur.	dēbēmus	dēbeāmus		dēbēbāmus	dēbērēmus	dēbēbimus
II. plur.	dēbētis	dēbeātis	dēbēte!	dēbēbātis	dēbērētis	dēbēbitis	dēbētōte!
III. plur.	dēbent	dēbeant		dēbēbant	dēbērent	dēbēbunt	dēbentō!
Thema	Vox passiva
dēb-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēbeor	dēbear		dēbēbar	dēbērer	dēbēbor
II. sing.	dēbēris	dēbeāris	dēbēre!	dēbēbāris	dēbērēris	dēbēberis	dēbētor!
III. sing.	dēbētur	dēbeātur		dēbēbātur	dēbērētur	dēbēbitur	dēbētor!
I. plur.	dēbēmur	dēbeāmur		dēbēbāmur	dēbērēmur	dēbēbimur
II. plur.	dēbēminī	dēbeāminī	dēbēminī!	dēbēbāminī	dēbērēminī	dēbēbiminī	—
III. plur.	dēbentur	dēbeantur		dēbēbantur	dēbērentur	dēbēbuntur	dēbentor!

Thema	Vox activa
dēbu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dēbuī	dēbuerim	dēbueram	dēbuissem	dēbuerō
II. sing.	dēbuistī	dēbueris	dēbuerās	dēbuissēs	dēbueris
III. sing.	dēbuit	dēbuerit	dēbuerat	dēbuisset	dēbuerit
I. plur.	dēbuimus	dēbuerimus	dēbuerāmus	dēbuissēmus	dēbuerimus
II. plur.	dēbuistis	dēbueritis	dēbuerātis	dēbuissētis	dēbueritis
III. plur.	dēbuērunt	dēbuerint	dēbuerant	dēbuissent	dēbuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dēbēre	dēbuisse	dēbitūrum, -am, -um esse	dēbēns		dēbitūrus, -a, -um­
Vox passiva	dēbērī	dēbitum, -am, -um esse	dēbitum īrī		dēbitus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dēbendī		dēbendus, -a, -um			dēbitum	dēbitū

Dictiones derivatae

• debitum

Translationes

Aliquid alicui agendum esse	dilatare ▼

Aliquid alicui agendum esse	collabi ▲

Anglice: ought (en), need (en), must (en), should (en)

Oportere aliquid alicui resolvere	dilatare ▼

Oportere aliquid alicui resolvere	collabi ▲

Anglice: owe (en) Batave: verplicht zijn (nl), moeten (nl) Graeca Antiqua: ὀφείλω (grc) ‎(opheílō) Islandice: skulda (is) Hispanice: adeudar (es) Germanice: müssen (de) Italice: dovere (it)