dicavit

Discretiva

dicavit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dicāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	dicō (dicāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diˈkaːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: di·cā·vit — morphologica: dicav-it

Loci

Titus Livius -58…+17

Marcus Manilius fl. 14

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Quintus Curtius Rufus fl.c.50

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cetera quoque omnia publica privataque sacra pontificis scitis subiecit, ut esset quo consultum plebes veniret, ne quid divini iuris neglegendo patrios ritus peregrinosque adsciscendo turbaretur; nec caelestes modo caerimonias, sed iusta quoque funebria placandosque manes ut idem pontifex edoceret, quaeque prodigia fulminibus a Iove quo visu missa susciperentur atque curarentur. Ad ea elicienda ex mentibus divinis Iovi Elicio aram in Aventino dicavit deumque consuluit auguriis, quae suscipienda essent. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

class.

• His animadversis rebus quae proxima cura?

noscere tutelas adiectaque numina signis

et quae cuique deo rerum natura dicavit,

cum divina dedit magnis virtutibus ora,

condidit et varias sacro sub nomine vires,

pondus uti rebus persona imponere posset. —Astronomicon M. Manilii ^[3][2]

class.

• Non alia magis est libera et vitio carens

ritusque melius vita quae priscos colat,

quam quae relictis moenibus silvas amat.

non illum avarae mentis inflammat furor

qui se dicavit montium insontem iugis,

non aura populi et vulgus infidum bonis,

non pestilens invidia, non fragilis favor; —Phaedra Senecae ^[4][2]

saec. I.

• Amphoterus deinde, classis praefectus, ad liberandam Cretam missus - namque et Persarum et Spartanorum armis pleraque eius insulae obsidebantur - ante omnia mare a piraticis classibus vindicare iussus: quippe obnoxium praedonibus erat in bellum utroque rege converso. His compositis Herculi Tyrio ex auro crateram cum XXX pateris dicavit imminensque Dareo ad Euphraten iter pronuntiari iussit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• bestiolarum quoque genera innascuntur, napis pulices, raphano urucae et vermiculi, item lactucis et oleri, utrisque hoc amplius limaces et cocleae, porro vero privata animalia, quae facillime stercore iniecto capiuntur condentia in id se. ferro quoque non expedire tangi rutam, cunilam, mentam, ocimum auctor est Sabinus Tiro in libro κηπουρικῶν, quem Maecenati dicavit. —Naturalis historia Plinii ^[6]

Fontes

6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 19, cap. 57, [177] — dicavit