dicens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːkeːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·cēns — morphologica: dic-ens

Notatio

← Latine: dīcō (dīcere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīcēns	—	praesens	activa	participium	dīcō (dīcere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dīcēns	dīcēns	dīcēns	nom.	dīcentēs	dīcentēs	dīcentia
gen.	dīcentis	dīcentis	dīcentis	gen.	dīcentium	dīcentium	dīcentium
dat.	dīcentī	dīcentī	dīcentī	dat.	dīcentibus	dīcentibus	dīcentibus
acc.	dīcentem	dīcentem	dīcēns	acc.	dīcentēs dīcentīs	dīcentēs dīcentīs	dīcentia
abl.	dīcente dīcentī	dīcente dīcentī	dīcente dīcentī	abl.	dīcentibus	dīcentibus	dīcentibus
voc.	dīcēns	dīcēns	dīcēns	voc.	dīcentēs	dīcentēs	dīcentia