differatur

Discretiva

differatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
differātur	tertia singularis	praesens	passiva	coniunctivus	differō (differre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diffeˈraːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dif·fe·rā·tur — morphologica: dif-fer-atur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio differatur. —De finibus Ciceronis ^[1][2]

class.

• Quod ad tribunos attinet, consulite utrum praesens deditio eorum fieri possit an in diem differatur; nos interim, T. Veturi vosque ceteri, vilia haec capita luendae sponsionis feramus et nostro supplicio liberemus Romana arma. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

class.

• Primum illud, quia res in controversia est et litem contestatam habemus, in praesentia differatur. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[4][2]

saec. I.

• Plus tamen est obscuritatis in contextu et continuatione sermonis et plures modi. Quare nec sit tam longus, ut eum prosequi non possit intentio, nec traiectione vel ultra modum hyperbato finis eius differatur. —Institutio oratoria Quintiliani ^[5][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Esse omnibus constitutum terminum, qui preteriri non poterit, suum finem cuncti que videntur instare, et si paululum differatur, affuturum tamen ubi sunt urbes clarissime. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[6][2]

Fontes