differimini

Discretiva

differimini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
differiminī	secunda pluralis	praesens	passiva	indicativus	differō (differre)
differiminī	secunda pluralis	praesens	passiva	imperativus	differō (differre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diffeˈriminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dif·fe·ri·mi·nī — morphologica: dif-fer-imini

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Quia differimini. Oratis et differimini; tolerate quod differimini: toleretur quod differtur; quia cum venerit, non aufertur. —Enarrationes in Psalmos Augustini ^[1][2]

Fontes