dilatatis

Discretiva

dilatatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dīlātātis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīlātātis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈtaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·tis — morphologica: di-lat-atis

dīlātātīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīlātātīs	casus dativus pluralis	participii dīlātātus
dīlātātīs	casus ablativus pluralis	participii dīlātātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈtaːtiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·tīs — morphologica: di-latat-is

Loci

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• sed nunc ipsa adulta et bene confortata, ministris eius multiplicatis, iuxta id quod ecclesiastica censura de eadem causa ostendit praecavendum est, secundum hoc exemplum, quoniam ab initio nascentis mundi masculis feminas de proxima stirpe suam ducere ob raritatem hominum concessum est, quod tamen nec ipsis dilatatis prohibendum est. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[1][2]

Fontes