dilatator

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈlaːtor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·tor — morphologica: di-latat-or

Notatio

← Latine: dīlātō (dīlātāre)

Nomen substantivum

dīlātā|tor, -tōris masc.

1. Qui dilatat.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	dīlātātor	dīlātātōrēs	I
gen.	dīlātātōris	dīlātātōrum	II
dat.	dīlātātōrī	dīlātātōribus	III
acc.	dīlātātōrem	dīlātātōrēs	IV
abl.	dīlātātōre	dīlātātōribus	VI
voc.	dīlātātor	dīlātātōrēs	V

Translationes

Qui dilatat	dilatare ▼

Qui dilatat	collabi ▲

Anglice: spreader (en), disseminator (en), propagator (en) Germanice: Verbreiter (de) m, Ausbreiter (de) m Italice: propagatore (it) m

Discretiva

dilatator dictio est in variis linguis:

• Anglice: dilatator
• Dacoromane: dilatator

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīlātātor	secunda singularis	futurum	passiva	imperativus	dīlātō (dīlātāre)
dīlātātor	tertia singularis	futurum	passiva	imperativus	dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈtaːtor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·tor — morphologica: di-lat-ator