dividendos

Discretiva

dividendos dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīvidendōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	gerundivi dīvidendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdendoːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dōs — morphologica: di-vidend-os

Loci

Marcus Terentius Varro -37

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Alterum collegam tuum, viginti virum qui fuit ad agros dividendos Campanos, video huc venire, Cn. Tremelium Scrofam, virum omnibus virtutibus politum, qui de agri cultura Romanus peritissimus existimatur. An non iure? inquam. Fundi enim eius propter culturam iucundiore spectaculo sunt multis, quam regie polita aedificia aliorum, cum huius spectatum veniant villas, non, ut apud Lucullum, ut videant pinacothecas, sed oporothecas. Huiusce, inquam, pomarii summa sacra via, ubi poma veneunt contra aurum, imago. —De agricultura Varronis ^[1][2]

Fontes