dividendus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdendus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dus — morphologica: di-vid-end-us

Notatio

← Latine: dīvidō (dīvidere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
dīvidendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	dīvidō (dīvidere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dīvidendus	dīvidenda	dīvidendum	nom.	dīvidendī	dīvidendae	dīvidenda
gen.	dīvidendī	dīvidendae	dīvidendī	gen.	dīvidendōrum	dīvidendārum	dīvidendōrum
dat.	dīvidendō	dīvidendae	dīvidendō	dat.	dīvidendīs	dīvidendīs	dīvidendīs
acc.	dīvidendum	dīvidendam	dīvidendum	acc.	dīvidendōs	dīvidendās	dīvidenda
abl.	dīvidendō	dīvidendā	dīvidendō	abl.	dīvidendīs	dīvidendīs	dīvidendīs
voc.	dīvidende	dīvidenda	dīvidendum	voc.	dīvidendī	dīvidendae	dīvidenda

Loci

Vitruvius ca. -30/-22

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Etiamque contra interiores partes turrium dividendus est murus intervallis tam magnis, quam erunt turres, ut itinera sint interioribus partibus turrium contignata, neque ea ferro fixa; hostis enim si quam partem muri occupaverit, qui repugnabunt rescindent et, si celeriter administraverint, non patientur reliquas partes turrium murique hostem penetrare, nisi se voluerit praecipitare. —De architectura Vitruvii ^[1][2]

Fontes