dividendum

Discretiva

dividendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
dīvidendum	—	—	activa	gerundium­	accusativo	dīvidō (dīvidere)

Forma	Modus flexurae	originis
dīvidendum	casus accusativus singularis · genus masculinum	gerundivi dīvidendus
dīvidendum	casus nominativus singularis · genus neutrum	gerundivi dīvidendus
dīvidendum	casus accusativus singularis · genus neutrum	gerundivi dīvidendus
dīvidendum	casus vocativus singularis · genus neutrum	gerundivi dīvidendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdendum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dum — morphologica: di-vid-end-um

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ne si fractum quidem os desedit, totum excidi necesse est. Sed sive totum perfractum est et ab alio ex toto recessit sive circumpositae calvariae inhaeret exigua parte, ab eo, quod naturaliter se habet, scalpro dividendum est. —De Medicina Celsi ^[1]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, IV. [15] — dividendum