docens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdokeːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: do·cēns — morphologica: doc-ens

Notatio

← Latine: doceō (docēre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
docēns	—	praesens	activa	participium	doceō (docēre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	docēns	docēns	docēns	nom.	docentēs	docentēs	docentia
gen.	docentis	docentis	docentis	gen.	docentium	docentium	docentium
dat.	docentī	docentī	docentī	dat.	docentibus	docentibus	docentibus
acc.	docentem	docentem	docēns	acc.	docentēs docentīs	docentēs docentīs	docentia
abl.	docente docentī	docente docentī	docente docentī	abl.	docentibus	docentibus	docentibus
voc.	docēns	docēns	docēns	voc.	docentēs	docentēs	docentia

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: instructing (en), teaching (en) Germanice: lehrend (de), unterrichtend (de)

Discretiva

docens dictio est in variis linguis:

• Hungarice: docens