dominus

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← domus

Nomen substantivum

dŏmĭn|us, -ī masc.

1. Erus, dux, princeps.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	dŏmĭnus	dŏmĭnī	I
gen.	dŏmĭnī	dŏmĭnōrum	II
dat.	dŏmĭnō	dŏmĭnīs	III
acc.	dŏmĭnum	dŏmĭnōs	IV
abl.	dŏmĭnō	dŏmĭnīs	VI
voc.	dŏmĭne	dŏmĭnī	V

Dictiones derivatae

• domina
• dominicus
• dominium
• dominor

Translationes

Anglice

lord ☞en, master ☞en

Batave

heer masc. ☞nl, meester masc. ☞nl

Dacoromane

domn m ☞ro

Francogallice

maître masc. ☞fr (de maison), Seigneur masc. ☞fr

Germanice

Herr m ☞de

Hispanice

señor fem. ☞es

Lusitane

senhior fem. ☞pt

Ruthenice

господин (gospo'din, m) ☞ru, хозяин (hoz'jain, m) ☞ru