ducatur

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

ducatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

More information Forma, Persona ...

Appellatio pronuntiatusque

API: /duːˈkaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dū·cā·tur morphologica: duc-atur

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Umbilicum dictum aiunt ab umbilico nostro, quod is medius locus sit terrarum, ut umbilicus in nobis; quod utrumque est falsum: neque hic locus est terrarum medius neque noster umbilicus est hominis medius. Itaque pingitur quae vocatur ἀντίχθων Πυθαγόρα, ut media caeli ac terrae linea  ducatur  infra umbilicum per id quo discernitur homo mas an femina sit, ubi ortus humanus similis ut in mundo: ibi enim omnia nascuntur in medio, quod terra mundi media. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • In pulmonibus autem inest raritas quaedam et adsimilis spongiis mollitudo ad hauriendum spiritum aptissima, qui tum se contrahunt adspirantes, tum in respiratu dilatantur, ut frequenter  ducatur  cibus animalis, quo maxime aluntur animantes. —De natura deorum Ciceronis [3][2]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Et primum conclavibus, quae plano pede fuerint, in imo pavimento alte circiter pedibus tribus pro harenato testa trullissetur et dirigatur, uti eae partes tectoriorum ab umore ne vitientur. Sin autem aliqui paries perpetuos habuerit umores, paululum ab eo recedatur et struatur alter tenuis distans ab eo, quantum res patietur, et inter duos parietes canalis  ducatur  inferior, quam libramentum conclavis fuerit, habens nares ad locum patentem. —De architectura Vitruvii [4][2]

Fontes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads