Appellatio pronuntiatusque
- Syllabificatio phonetica: duc·tō — morphologica: duct-o
Verbum transitivum
duct|ō, -āre, -āvī, -ātum
- √ Saepe duco, vel huc illuc duco.[1]
- equitēs in exercitū ductāre
- (De concubinis) ducere et secum habere.[1]
- ductāre amicam
Coniugatio
Verbum finitum
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| duct- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
ductō |
ductem |
|
ductābam |
ductārem |
ductābō |
|
| II. sing. |
ductās |
ductēs |
ductā! |
ductābās |
ductārēs |
ductābis |
ductātō! |
| III. sing. |
ductat |
ductet |
|
ductābat |
ductāret |
ductābit |
ductātō! |
| I. plur. |
ductāmus |
ductēmus |
|
ductābāmus |
ductārēmus |
ductābimus |
|
| II. plur. |
ductātis |
ductētis |
ductāte! |
ductābātis |
ductārētis |
ductābitis |
ductātōte! |
| III. plur. |
ductant |
ductent |
|
ductābant |
ductārent |
ductābunt |
ductantō! |
| Thema |
Vox passiva |
| duct- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
ductor |
ducter |
|
ductābar |
ductārer |
ductābor |
|
| II. sing. |
ductāris |
ductēris |
ductāre! |
ductābāris |
ductārēris |
ductāberis |
ductātor! |
| III. sing. |
ductātur |
ductētur |
|
ductābātur |
ductārētur |
ductābitur |
ductātor! |
| I. plur. |
ductāmur |
ductēmur |
|
ductābāmur |
ductārēmur |
ductābimur |
|
| II. plur. |
ductāminī |
ductēminī |
ductāminī! |
ductābāminī |
ductārēminī |
ductābiminī |
— |
| III. plur. |
ductantur |
ductentur |
|
ductābantur |
ductārentur |
ductābuntur |
ductantor! |
Close
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| ductāv- |
Tempus perfectum |
plusquam perfectum |
futurum exactum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
coniunct. |
| I. sing. |
ductāvī |
ductāverim |
ductāveram |
ductāvissem |
ductāverō |
| II. sing. |
ductāvistī |
ductāveris |
ductāverās |
ductāvissēs |
ductāveris |
| III. sing. |
ductāvit |
ductāverit |
ductāverat |
ductāvisset |
ductāverit |
| I. plur. |
ductāvimus |
ductāverimus |
ductāverāmus |
ductāvissēmus |
ductāverimus |
| II. plur. |
ductāvistis |
ductāveritis |
ductāverātis |
ductāvissētis |
ductāveritis |
| III. plur. |
ductāvērunt |
ductāverint |
ductāverant |
ductāvissent |
ductāverint |
Close
Verbum infinitum
More information Modus, infinitivus ...
| Modus |
infinitivus |
participium |
| Tempus |
praesens |
perfectum |
futurum |
praesens |
perfectum |
futurum |
Vox activa |
ductāre |
ductāvisse |
ductātūrum, -am, -um esse |
ductāns |
|
ductātūrus, -a, -um |
Vox passiva |
ductārī |
ductātum, -am, -um esse |
ductātum īrī |
|
ductātus, -a, -um |
|
|
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum |
| ductandī |
ductandus, -a, -um |
ductātum |
ductātū |
Close
Dictiones derivatae
- ductārius
- ductābilitās
- ductitō, ductitāre
Translationes
Saepe duco, huc illuc duco
- Anglice: carry (en) along
|
|
- Germanice: mit sich führen (de)
|
Ducere et secum habere
|
|
|
- Germanice: heimführen (de)
|