duodequadraginta

Latine

XXXVIII
Cardinalis:	duodēquadrāgintā
Ordinalis:	duodēquadrāgēsimus
Adverbium:	duodēquadrāgiēs
Distributivus:	duodēquadrāgēnī
Proportionalis:	…
Multiplicativus:	…
Collectivus:	…
XXXVII – XXXVIII – XXXIX

(XXXVII) trīgintā septem ← duodēquadrāgintā → ūndēquadrāgintā (XXXIX)

Appellatio pronuntiatusque

API: /du.o.deːkwa.draːˈgin.taː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·o·dē·qua·drā·gin·tā — morphologica: duo-de-quadrā-gintā

Notatio

← duo + de + quadrāgintā

Numerus cardinalis

duodēquadrāgintā (indeclinabilis; numerales: 38)

1. Triginta septem et alius. Numerus XXXVIII.

Dictiones collatae

Synonyma

1. trīgintā octō, octō et trīgintā

Translationes

Triginta septem et alius. Numerus XXXIX	dilatare ▼

Triginta septem et alius. Numerus XXXIX	collabi ▲

Anglice: thirty-eight (en) Batave: achtendertig (nl) Dacoromane: treizeci și opt (ro) Danice: otteogtredive (da), otteogtredve (da) Finnice: kolmekymmentäkahdeksan (fi) Francogallice: trente-huit (fr) Germanice: achtunddreißig (de) Hispanice: treinta y ocho (es) Hungarice: harmincnyolc (hu) Islandice: þrjátíu og átta (is) Italice: trentotto (it) Lusitane: trinta e oito (pt) Ruthenice: тридцать восемь (ru) ‎(tridcatʹ vosemʹ) Slovene: osemintrideset (sl) Suecice: trettioåtta (sv) Ucrainice: тридцять вісім (uk) ‎(trydcjatʹ visim)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Duodequadraginta annos tyrannus Syracusanorum fuit Dionysius, cum quinque et viginti natus annos dominatum occupavisset. Qua pulchritudine urbem, quibus autem opibus praeditam servitute oppressam tenuit civitatem! Atqui de hoc homine a bonis auctoribus sic scriptum accepimus, summam fuisse eius in victu temperantiam in rebusque gerundis virum acrem et industrium, eundem tamen maleficum natura et iniustum; ex quo omnibus bene veritatem intuentibus videri necesse est miserrimum. Ea enim ipsa, quae concupierat, ne tum quidem, cum omnia se posse censebat, consequebatur. —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[1]

class.

• Eum impetum non tulerunt Etrusci versisque signis fuga effusa castra repetunt; sed equites Romani praevecti per obliqua campi cum se fugientibus obtulissent, omisso ad castra itinere montes petunt; inde inermi paene agmine ac vexato volneribus in silvam Ciminiam penetratum. Romanus multis milibus Etruscorum caesis, duodequadraginta signis militaribus captis, castris etiam hostium cum praeda ingenti potitur. Tum de persequendo hoste agitari coeptum. —Ab urbe condita Titi Livii ^[2][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber quintus. XX. [57] — duodequadraginta