educatus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːduˈkaːtus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·du·cā·tus — morphologica: e-ducat-us

Notatio

← Latine: ēducō (ēducāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
ēducātus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	ēducō (ēducāre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ēducātus	ēducāta	ēducātum	nom.	ēducātī	ēducātae	ēducāta
gen.	ēducātī	ēducātae	ēducātī	gen.	ēducātōrum	ēducātārum	ēducātōrum
dat.	ēducātō	ēducātae	ēducātō	dat.	ēducātīs	ēducātīs	ēducātīs
acc.	ēducātum	ēducātam	ēducātum	acc.	ēducātōs	ēducātās	ēducāta
abl.	ēducātō	ēducātā	ēducātō	abl.	ēducātīs	ēducātīs	ēducātīs
voc.	ēducāte	ēducāta	ēducātum	voc.	ēducātī	ēducātae	ēducāta

Nomen substantivum

ēducāt|us, -ūs masc.

1. Actus educandi (idem ac ēducātiō).

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	ēducātus	ēducātūs	I
gen.	ēducātūs	ēducātuum	II
dat.	ēducātuī	ēducātibus	III
acc.	ēducātum	ēducātūs	IV
abl.	ēducātū	ēducātibus	VI
voc.	ēducātus	ēducātūs	V

Translationes

Actus educandi

Anglice: the act of breeding (en), bringing up (en)

Germanice: Erziehung (de) m, Aufzucht (de) f

Discretiva

educatus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

ēducātūs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ēducātūs	casus genitivus singularis	substantivi ēducātus
ēducātūs	casus nominativus pluralis	substantivi ēducātus
ēducātūs	casus accusativus pluralis	substantivi ēducātus
ēducātūs	casus vocativus pluralis	substantivi ēducātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːduˈkaːtuːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·du·cā·tūs — morphologica: e-ducat-us