eicio

Latine

Appellatio

• /eːˈjikioː/ (classice)
• /eˈjitʃio/ (ecclesiastice)

Formae aliae

• eiicio

Notatio

← ex + iacio.

Verbum transitivum

ēĭc|iō, -ĕre, ēiēcī, ēiĕctum

1. √ Expellere; dimittere; iacere ex aliquo.

   c. 45 a.C.n.: nondum profecto ex Italia sua sponte Cottam ex oppido eiciunt. —De Bello Civili Caesaris

2. (nautice) De navibus vel hominibus, iacere ad litus; praesertim cum destructione vel debilitatione navis.

   saeculum 2 a.C.n.: leno atque hospes, simul / sedent eiecti: navis confracta est eis. —Rudens Plauti

Coniugatio

Radix praesens ēĭc-
Praesens indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	ēĭciō	ēĭcimus		I.	ēĭcior	ēĭcimur
II.	ēĭcis	ēĭcitis		II.	ēĭceris	ēĭciminī
III.	ēĭcit	ēĭciunt		III.	ēĭcitur	ēĭciuntur
Imperativus
act.	ēĭce	ēĭcite		pass.	ēĭcere	ēĭciminī
Imperativus futurus
II.	ēĭcitō	ēĭcitōte		II.	ēĭcitor	—
III.	ēĭcitō	ēĭciuntō		III.	ēĭcitor	ēĭciuntor
Praesens subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	ēĭciam	ēĭciāmus		I.	ēĭciar	ēĭciāmur
II.	ēĭciās	ēĭciātis		II.	ēĭciāris	ēĭciāminī
III.	ēĭciat	ēĭciant		III.	ēĭciātur	ēĭciantur
Imperfectum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	ēĭciēbam	ēĭciēbāmus		I.	ēĭciēbar	ēĭciēbāmur
II.	ēĭciēbās	ēĭciēbātis		II.	ēĭciēbāris	ēĭciēbāminī
III.	ēĭciēbat	ēĭciēbant		III.	ēĭciēbātur	ēĭciēbantur
Imperfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	ēĭcerem	ēĭcerēmus		I.	ēĭcerer	ēĭcerēmur
II.	ēĭcerēs	ēĭcerētis		II.	ēĭcerēris	ēĭcerēminī
III.	ēĭceret	ēĭcerent		III.	ēĭcerētur	ēĭcerentur
Futurum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	ēĭciam	ēĭciēmus		I.	ēĭciar	ēĭciēmur
II.	ēĭciēs	ēĭciētis		II.	ēĭciēris	ēĭciēminī
III.	ēĭciet	ēĭcient		III.	ēĭciētur	ēĭcientur

Radix perfecta ēiēc-
Perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	ēiēcī	ēiēcimus
II.	ēiēcistī	ēiēcistis
III.	ēiēcit	ēiēcērunt
Perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	ēiēcerim	ēiēcerīmus
II.	ēiēcerīs	ēiēcerītis
III.	ēiēcerit	ēiēcerint
Plusquam perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	ēiēceram	ēiēcerāmus
II.	ēiēcerās	ēiēcerātis
III.	ēiēcerat	ēiēcerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	ēiēcissem	ēiēcissēmus
II.	ēiēcissēs	ēiēcissētis
III.	ēiēcisset	ēiēcissent
Futurum perfectum
act.	sing.	plur.
I.	ēiēcerō	ēiēcerimus
II.	ēiēceris	ēiēceritis
III.	ēiēcerit	ēiēcerint

Infinitivi act. pass. praes. ēĭcere ēĭcī perf. ēiēcisse

Participia praes. ēĭciēns, -entis perf. ēiĕctus, -a, -um fut. ēiĕctūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. ēĭciendum, -ī adiect. ēĭciendus, -a, -um supina ēiĕctum, ēiĕctū

Translationes

Anglice

√ eject ☞en, expel ☞en; (nautice) shipwreck ☞en, wreck ☞en, run aground ☞en

Vide etiam

• ⏏