elaborarit

Discretiva

elaborarit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēlabōrārit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	ēlabōrō (ēlabōrāre)
ēlabōrārit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	ēlabōrō (ēlabōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːla.boːˈraːrit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·rit — morphologica: e-labora[v-e]rit

Formae aliae

• ēlabōrāverit

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (57 a.C.n. / 697 a.u.)

• qui, cum ipse propter metum dimicationis et sanguinis domo se teneret, iam a superioribus tribunis petierit, ut de salute mea et promulgarent et referrent, qui in colonia nuper constituta, cum ipse gereret magistratum, in qua nemo erat emptus intercessor, vim et crudelitatem privilegii auctoritate honestissimorum hominum et publicis litteris consignarit princepsque Italiae totius praesidium ad meam salutem implorandum putarit, qui, cum ipse mihi semper amicissimus fuisset, etiam, ut suos necessarios mihi amicos redderet, elaborarit. —Post reditum in senatu oratio Ciceronis ^[1][2]

Fontes