elaboravi

Discretiva

elaboravi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

ēlabōrāvī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēlabōrāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	ēlabōrō (ēlabōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːla.boːˈraːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·vī — morphologica: e-laborav-i

Italice

elaboravi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
elaboravi	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	elaborare

Appellatio pronuntiatusque

API: /elaboˈravi/

Syllabificatio phonetica: e·la·bo·ra·vi — morphologica: e-labor-avi

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (67 a.C.n. / 687 a.u.)

• De fratre confido ita esse, ut semper volui et elaboravi. Multa signa sunt eius rei, non minimum, quod soror praegnans est. De comitiis meis et tibi me permisisse memini, et ego iam pridem hoc communibus amicis, qui te exspectant, praedico, te non modo non arcessi a me, sed prohiberi, quod intellegam multo magis interesse tua te agere, quod agendum est hoc tempore, quam mea te adesse comitiis. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1][2]

Fontes