emittens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːˈmitteːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tēns — morphologica: e-mitt-ens

Notatio

← Latine: ēmittō (ēmittere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittēns	—	praesens	activa	participium	ēmittō (ēmittere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ēmittēns	ēmittēns	ēmittēns	nom.	ēmittentēs	ēmittentēs	ēmittentia
gen.	ēmittentis	ēmittentis	ēmittentis	gen.	ēmittentium	ēmittentium	ēmittentium
dat.	ēmittentī	ēmittentī	ēmittentī	dat.	ēmittentibus	ēmittentibus	ēmittentibus
acc.	ēmittentem	ēmittentem	ēmittēns	acc.	ēmittentēs ēmittentīs	ēmittentēs ēmittentīs	ēmittentia
abl.	ēmittente ēmittentī	ēmittente ēmittentī	ēmittente ēmittentī	abl.	ēmittentibus	ēmittentibus	ēmittentibus
voc.	ēmittēns	ēmittēns	ēmittēns	voc.	ēmittentēs	ēmittentēs	ēmittentia

Translationes

Participium

Anglice: emitting (en), discharging (en), expelling (en)

Germanice: emittierend (de), aussendend (de), abschießend (de), abwerfend (de)