errate

Discretiva

errate dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

errāte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	errō (errāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·te — morphologica: err-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
errāte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii errātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·te — morphologica: errat-e

Germanice

errate

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errate	prima singularis	praesens	activa	indicativus	erraten
errate	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	erraten
errate	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	erraten
errate	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	erraten

Appellatio pronuntiatusque

errate

API: [ɛɐ̯ˈʁaːtə]

(appellatio normata)

Syllabificatio phonetica: er·ra·te — morphologica: er-rat-e

Italice

errate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errate	secunda pluralis	—	activa	imperativus	errare
errate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	errare

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrate/

Syllabificatio phonetica: er·ra·te — morphologica: err-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
errate	forma pluralis · genus femininum	adiectivi errato

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrate/

Syllabificatio phonetica: er·ra·te — morphologica: errat-e