erro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈerroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rō — morphologica: err-o

Notatio

← a lingua Protoitalica: *erzāō ← a lingua Protoindoeuropaea: *h₁ers-

Verbum temporale

err|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari. ^[1]
2. Incertus viae ignarusque huc illuc ferri. ^[1]
3. (Translate) a vero deflectere, falli. ^[1]

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
err-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	errō	errem		errābam	errārem	errābō
II. sing.	errās	errēs	errā!	errābās	errārēs	errābis	errātō!
III. sing.	errat	erret		errābat	errāret	errābit	errātō!
I. plur.	errāmus	errēmus		errābāmus	errārēmus	errābimus
II. plur.	errātis	errētis	errāte!	errābātis	errārētis	errābitis	errātōte!
III. plur.	errant	errent		errābant	errārent	errābunt	errantō!­
Thema	Vox passiva
err-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	errātur	errētur		errābātur	errārētur	errābitur	—

Thema	Vox activa
errāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	errāvī	errāverim	errāveram	errāvissem	errāverō
II. sing.	errāvistī	errāveris	errāverās	errāvissēs	errāveris
III. sing.	errāvit	errāverit	errāverat	errāvisset	errāverit
I. plur.	errāvimus	errāverimus	errāverāmus	errāvissēmus	errāverimus
II. plur.	errāvistis	errāveritis	errāverātis	errāvissētis	errāveritis
III. plur.	errāvērunt errāvēre	errāverint	errāverant	errāvissent	errāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	errāre	errāvisse errāsse	errātūrum, -am, -um esse	errāns		errātūrus, -a, -um­
Vox passiva	errārī	errātum, -am, -um esse	errātum īrī		errātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
errandī		—			errātum	errātū

Dictiones derivatae

• errābilis
• errābundus
• errantia
• errātīcius
• errāticus
• errātilis
• errātiō
• errātor, errātrīx
• errātum
• errātus, errātūs
• erritō, erritāre

Composita

• aberrō, aberrāre
• aderrō, aderrāre
• circumerrō, circumerrāre
• coerrō, coerrāre
• deerrō, deerrāre
• exerrō, exerrāre
• inerrō, inerrāre
• intererrō, intererrāre
• oberrō, oberrāre
• pererrō, pererrāre
• suberrō, suberrāre, sumerrō, sumerrāre

Translationes

Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari	dilatare ▼

Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari	collabi ▲

Anglice: wander (en), rove (en) Germanice: umherirren (de), umherstreifen (de), umherziehen (de)

Incertus viae ignarusque huc illuc ferri	dilatare ▼

Incertus viae ignarusque huc illuc ferri	collabi ▲

Anglice: get lost (en) Germanice: sich verirren (de)

A vero deflectere, falli	dilatare ▼

A vero deflectere, falli	collabi ▲

Anglice: err (en) Esperantice: erari (eo) Germanice: sich irren (de)

Nomen substantivum

err|ō, -ōnis masc. ^{[6][7][8][9][10]}

1. √ Qui errat, vagabundus homo, errans.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	errō	errōnēs	I
gen.	errōnis	errōnum	II
dat.	errōnī	errōnibus	III
acc.	errōnem	errōnēs	IV
abl.	errōne	errōnibus	VI
voc.	errō	errōnēs	V

Dictiones derivatae

• errōneus

Translationes

Qui errat	dilatare ▼

Qui errat	collabi ▲

Anglice: vagrand (en), vagabond (en) Germanice: Umhertreiber (de) m, Landstreicher (de) m, Vagabund (de) m

Discretiva

erro dictio est in variis linguis:

• Gallaice: erro
• Italice: erro
• Lusitane: erro

Formae affines

Hispanice

erro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
erro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	errar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈero]

Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o

Italice

erro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
erro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	errare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈɛrro/

Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o

Lusitane

erro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
erro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	errar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈɛʁu]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o

Fontes