errato

Discretiva

errato dictio est in variis linguis:

• Italice: errato

Formae affines

Latine

errātō

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errātō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	errō (errāre)
errātō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	errō (errāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·tō — morphologica: err-ato

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
errātō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii errātus
errātō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii errātus
errātō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii errātus
errātō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii errātus
errātō	casus dativus singularis	substantivi errātum
errātō	casus ablativus singularis	substantivi errātum

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·tō — morphologica: errat-o

Italice

errato

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
errato	—	perfectum	—	participium	errare

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈrato/

Syllabificatio phonetica: er·ra·to — morphologica: errat-o