erraticam

Discretiva

erraticam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
errāticam	casus accusativus singularis · genus femininum	adiectivi errāticus

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːtikam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·ti·cam — morphologica: erratic-am

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Alterum genus est staphylinus, quod pastinacam erraticam vocant. eius semen contritum et in vino potum tumentem alvum et suffocationes mulierum doloresque lenit in tantum, ut vulvas corrigat. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes