explorandi

Discretiva

explorandi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
explōrandī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	explōrō (explōrāre)

Forma	Modus flexurae	originis
explōrandī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi explōrandus
explōrandī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi explōrandus
explōrandī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi explōrandus
explōrandī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi explōrandus

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːˈrandiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·ran·dī — morphologica: ex-plor-and-i

Loci

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

P. Cornelius Tacitus ca. 105-110

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Multum igitur domi ante versandi, variis percontationibus, quales haberi ab adversario possint, explorandi sunt. —Institutio oratoria Quintiliani ^[1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• sed praecipuum ipse Vitellius ostentum erat, ignarus militiae, improvidus consilii, quis ordo agminis, quae cura explorandi, quantus urgendo trahendove bello modus, alios rogitans et ad omnis nuntios vultu quoque et incessu trepidus, dein temulentus. —Historiae P. Cornelii Taciti ^[3][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Inde eum cum exercitu Casilini custodie intentum, quod variis per id tempus modis ab Hanibale retentatum est, legatio nolani senatus adiit nuntians nolanam plebem totam esse Hanibalis, se autem Romanorum, numero impares sed qui simulato consensu rem in eum diem ingenio distulissent sub obtentu explorandi quas cum Peno conditiones amicitie habituri sint: iam nolanum agrum hostis esse, mox futuram urbem nisi celeri remedio succurratur. —De viris illustribus Petrarcae ^[4][2]

Fontes