explorarent

Discretiva

explorarent dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrārent	tertia pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːˈraːrent/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·rent — morphologica: ex-plor-arent

Loci

Titus Livius -58…+17

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Quintus Curtius Rufus fl.c.50

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Extemplo apparuit omnibus non segniter id bellum L. Aemilium gesturum, praeterquam quod aliis vir erat, etiam quod dies noctesque intentus ea sola, quae ad id bellum pertinerent, animo agitabat. iam omnium primum a senatu petit, ut legatos in Macedoniam mitterent ad exercitus visendos classemque et conperta referenda, quid aut terrestribus aut navalibus copiis opus esset; praeterea ut explorarent copias regias, quantum possent, qua provincia nostra, qua hostium foret; —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]

class.

• Nunc mihi permitte narrare fabulam. Asclepiodotus auctor est demissos quam plurimos a Philippo in metallum antiquum olim destitutum, ut explorarent quae ubertas eius esset, quis status, an aliquid futuris reliquisset vetus avaritia; descendisse illos cum multo lumine et multos duraturo dies, deinde longa via fatigatos vidisse flumina ingentia et conceptus aquarum inertium vastos, pares nostris nec compressos quidem terra supereminente sed liberae laxitatis, non sine horrore visos. —Naturales quaestiones Senecae ^[2][3]

saec. I.

• Nec dubitavit Alexander fidem, quo Persae modo accipiebant, dare, inviolatum, si venisset, fore. Quadrato tamen agmine et composito ibat speculatores subinde praemittens, qui explorarent loca. Levis armatura ducebat agmen, phalanx eam sequebatur, post pedites erant impedimenta. Et gens bellicosa et naturae situs difficilis aditu curam regis intenderat. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[4][3]

Fontes

1. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XLIV, caput 18 — explorarent