exploraretis

Discretiva

exploraretis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrārētis	secunda pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːraːˈreːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·rē·tis — morphologica: ex-plor-aretis

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (63 a.C.n. / 691 a.u.)

• Haec tu, P. Rulle, M. Bruti sceleris vestigia quam monumenta maiorum sapientiae sequi maluisti, haec tu cum istis tuis auctoribus excogitasti, ut vetera vectigalia nostra expilaretis, exploraretis nova, urbem novam huic urbi ad certamen dignitatis opponeretis; ut sub vestrum ius, iuris dictionem, potestatem urbis, nationes, provincias, liberos populos, reges, terrarum denique orbem subiungeretis; —De lege agraria oratio secunda contra P. Servilium Rullum tr. pleb. in Senatu Ciceronis ^[1][2]

Fontes