exploraverimus

Discretiva

exploraverimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrāverimus	prima pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	explōrō (explōrāre)
explōrāverimus	prima pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eks.ploːraːˈwerimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rā·ve·ri·mus — morphologica: ex-plorav-erimus

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Frumentis autem sat erit, si aeque bona suberit bipedanea humus: arboribus altitudo quattuor pedum abunde est. Haec cum ita exploraverimus, agrum sationibus faciundis expediemus. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1][2]

Fontes