explorent

Discretiva

explorent dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
explōrent	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	explōrō (explōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eksˈploːrent/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·plō·rent — morphologica: ex-plor-ent

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (62-65 p.C.n.)

• Quare deus optimum quemque aut mala valetudine aut luctu aut aliis incommodis adficit? quia in castris quoque periculosa fortissimis imperantur: dux lectissimos mittit qui nocturnis hostes adgrediantur insidiis aut explorent iter aut praesidium loco deiciant. Nemo eorum qui exeunt dicit ‘male de me imperator meruit’, sed ‘bene iudicavit’. Idem dicant quicumque iubentur pati timidis ignavisque flebilia: ‘digni visi sumus deo in quibus experiretur quantum humana natura posset pati.’ —De providentia Senecae ^[1][2]

saec. I.

• Tum etiam libentius eos id opus aggredi video, de quo secum deliberatum et consilium ipsorum susceptum putant. Nam illa sollemnia sunt omnibus circumspectis, ut ergastuli mancipia recognoscant; ut explorent an diligenter vincta sint; an ipsae sedes custodiae satis tutae munitaeque sint; num villicus aut alligaverit quempiam domino nesciente, aut revinxerit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3][2]

Fontes