Appellatio pronuntiatusque
- Syllabificatio phonetica: ex·quī·rō — morphologica: ex-quir-o
Verbum transitivum
exquīr|ō, -ere, exquīsīvī, exquīsītum
- √ Diligenter inquirere.
Coniugatio
Verbum finitum
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| exquīr- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
exquīrō |
exquīram |
|
exquīrēbam |
exquīrerem |
exquīram |
|
| II. sing. |
exquīris |
exquīrās |
exquīre! |
exquīrēbās |
exquīrerēs |
exquīrēs |
exquīritō! |
| III. sing. |
exquīrit |
exquīrat |
|
exquīrēbat |
exquīreret |
exquīret |
exquīritō! |
| I. plur. |
exquīrimus |
exquīrāmus |
|
exquīrēbāmus |
exquīrerēmus |
exquīrēmus |
|
| II. plur. |
exquīritis |
exquīrātis |
exquīrite! |
exquīrēbātis |
exquīrerētis |
exquīrētis |
exquīritōte! |
| III. plur. |
exquīrunt |
exquīrant |
|
exquīrēbant |
exquīrerent |
exquīrent |
exquīruntō! |
| Thema |
Vox passiva |
| exquīr- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
exquīror |
exquīrar |
|
exquīrēbar |
exquīrerer |
exquīrar |
|
| II. sing. |
exquīreris |
exquīrāris |
exquīrere! |
exquīrēbāris |
exquīrerēris |
exquīrēris |
exquīritor! |
| III. sing. |
exquīritur |
exquīrātur |
|
exquīrēbātur |
exquīrerētur |
exquīrētur |
exquīritor! |
| I. plur. |
exquīrimur |
exquīrāmur |
|
exquīrēbāmur |
exquīrerēmur |
exquīrēmur |
|
| II. plur. |
exquīriminī |
exquīrāminī |
exquīriminī! |
exquīrēbāminī |
exquīrerēminī |
exquīrēminī |
— |
| III. plur. |
exquīruntur |
exquīrantur |
|
exquīrēbantur |
exquīrerentur |
exquīrentur |
exquīruntor! |
Close
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| exquīsīv- |
Tempus perfectum |
plusquam perfectum |
futurum exactum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
coniunct. |
| I. sing. |
exquīsīvī |
exquīsīverim |
exquīsīveram |
exquīsīvissem |
exquīsīverō |
| II. sing. |
exquīsīvistī |
exquīsīveris |
exquīsīverās |
exquīsīvissēs |
exquīsīveris |
| III. sing. |
exquīsīvit |
exquīsīverit |
exquīsīverat |
exquīsīvisset |
exquīsīverit |
| I. plur. |
exquīsīvimus |
exquīsīverimus |
exquīsīverāmus |
exquīsīvissēmus |
exquīsīverimus |
| II. plur. |
exquīsīvistis |
exquīsīveritis |
exquīsīverātis |
exquīsīvissētis |
exquīsīveritis |
| III. plur. |
exquīsīvērunt |
exquīsīverint |
exquīsīverant |
exquīsīvissent |
exquīsīverint |
Close
Verbum infinitum
More information Modus, infinitivus ...
| Modus |
infinitivus |
participium |
| Tempus |
praesens |
perfectum |
futurum |
praesens |
perfectum |
futurum |
Vox activa |
exquīrere |
exquīsīvisse |
exquīsītūrum, -am, -um esse |
exquīrēns |
|
exquīsītūrus, -a, -um |
Vox passiva |
exquīrī |
exquīsītum, -am, -um esse |
exquīsītum īrī |
|
exquīsītus, -a, -um |
|
|
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum |
| exquīrendī |
exquīrendus, -a, -um |
exquīsītum |
exquīsītū |
Close
Dictiones collatae
- acquīrō, acquīrere
- anquīrō, anquīrere
- conquīrō, conquīrere, conquaerō
- disquīrō, disquīrere
- inquīrō, inquīrere
- perquīrō, perquīrere
- quaerō, quaerere
- requīrō, requīrere, requaerō
Translationes
Diligenter inquirere
|
|
|
- Germanice: heraussuchen (de), auswählen (de)
|