requiro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈkwiːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·quī·rō — morphologica: re-quir-o

Formae aliae

• requaerō

Notatio

← re- + quaerō

Verbum transitivum

requīr|ō, -ere, requīsīvī vel requisiī, requīsītum

1. √ Rursus aut saepius quaerere.
2. Poscere, petere.
3. Scīscitārī, percontārī, interrogāre.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
requīr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	requīrō	requīram		requīrēbam	requīrerem	requīram
II. sing.	requīris	requīrās	requīre!	requīrēbās	requīrerēs	requīrēs	requīritō!
III. sing.	requīrit	requīrat		requīrēbat	requīreret	requīret	requīritō!
I. plur.	requīrimus	requīrāmus		requīrēbāmus	requīrerēmus	requīrēmus
II. plur.	requīritis	requīrātis	requīrite!	requīrēbātis	requīrerētis	requīrētis	requīritōte!
III. plur.	requīrunt	requīrant		requīrēbant	requīrerent	requīrent	requīruntō!
Thema	Vox passiva
requīr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	requīror	requīrar		requīrēbar	requīrerer	requīrar
II. sing.	requīreris	requīrāris	requīrere!	requīrēbāris	requīrerēris	requīrēris	requīritor!
III. sing.	requīritur	requīrātur		requīrēbātur	requīrerētur	requīrētur	requīritor!
I. plur.	requīrimur	requīrāmur		requīrēbāmur	requīrerēmur	requīrēmur
II. plur.	requīriminī	requīrāminī	requīriminī!	requīrēbāminī	requīrerēminī	requīrēminī	—
III. plur.	requīruntur	requīrantur		requīrēbantur	requīrerentur	requīrentur	requīruntor!

Thema	Vox activa
requīsīv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	requīsīvī	requīsīverim	requīsīveram	requīsīvissem	requīsīverō
II. sing.	requīsīvistī	requīsīveris	requīsīverās	requīsīvissēs	requīsīveris
III. sing.	requīsīvit	requīsīverit	requīsīverat	requīsīvisset	requīsīverit
I. plur.	requīsīvimus	requīsīverimus	requīsīverāmus	requīsīvissēmus	requīsīverimus
II. plur.	requīsīvistis	requīsīveritis	requīsīverātis	requīsīvissētis	requīsīveritis
III. plur.	requīsīvērunt	requīsīverint	requīsīverant	requīsīvissent	requīsīverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	requīrere	requīsīvisse	requīsītūrum, -am, -um esse	requīrēns		requīsītūrus, -a, -um­
Vox passiva	requīrī	requīsītum, -am, -um esse	requīsītum īrī		requīsītus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
requīrendī		requīrendus, -a, -um			requīsītum	requīsītū

Dictiones collatae

• acquīrō, acquīrere
• anquīrō, anquīrere
• conquīrō, conquīrere, conquaerō
• disquīrō, disquīrere
• exquīrō, exquīrere
• inquīrō, inquīrere
• perquīrō, perquīrere
• quaerō, quaerere

Dictiones derivatae

• requīritō, requīritāre
• requīsīta (plur.)
• requīsītiō

Translationes

Rursus aut saepius quaerere

Anglice: seek (en) again

Germanice: wieder aufsuchen (de)

Poscere, petere

Anglice: request (en), require (en)

Germanice: fordern (de), verlangen (de)

Scīscitārī, percontārī, interrogāre

Anglice: inquire (en), question (en), interrogate (en)

Germanice: nachfragen (de), sich erkundigen (de), untersuchen (de)