ferre

Discretiva

ferre dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ferre	secunda singularis	praesens	passiva	imperativus	ferō
ferre	—	praesens	activa	infinitivus	ferō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fer·re — morphologica: fer-re

Loci

Latinitas Romana

class.

• Mali etiam morbi testimonium est vehementer et crebro spirare, a sexto die coepisse inhorrescere, pus expuere, vix excreare, dolorem habere continuum, difficulter morbum ferre, iactare bracchia et crura, sine voluntate lacrimare; —De Medicina Celsi ^[1][2]

Dictiones derivatae

• afferre, aufferre, conferre, deferre, differre, inferre, offerre, proferre, referre, subferre, transferre

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, IV. [3] — ferre
2. Vicicitatio: ferre.