forari

Discretiva

forari dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
forārī	—	praesens	passiva	infinitivus	forō (forāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈraːriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rā·rī — morphologica: for-ari

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Nam frigus ignaviam creat; propter quod etiam foramina, quibus exitus aut introitus datur, angustissima esse debent, ut quam minimum frigoris admittant: eaque satis est ita forari, ne possint capere plus unius apis incrementum. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1][2]

Fontes