foratis

Discretiva

foratis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

forātis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
forātis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	forō (forāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈraːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rā·tis — morphologica: for-atis

forātīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
forātīs	casus dativus pluralis	participii forātus
forātīs	casus ablativus pluralis	participii forātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈraːtiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rā·tīs — morphologica: forat-is

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• comprecor vulgus silentum vosque ferales deos

et Chaos caecum atque opacam Ditis umbrosi domum,

Tartari ripis ligatos squalidae Mortis specus.

supplicis, animae, remissis currite ad thalamos novos:

rota resistat membra torquens, tangat Ixion humum,

Tantalus securus undas hauriat Pirenidas,

gravior uni poena sedeat coniugis socero mei:

lubricus per saxa retro Sisyphum solvat lapis.

vos quoque, urnis quas foratis inritus ludit labor,

Danaides, coite: vestras hic dies quaerit manus. —Medea Senecae ^[1][2]

saec. I.

• Conquadratae deinde foratis duobus adversis parietibus induuntur, ita ut a tabulato pedalis altitudinis, et inter se bipedalis latitudinis spatio distent. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3]

saec. I.

• et ulmis detrahitur sucus inutilis, supra terram foratis usque ad medullam, in senecta aut cum alimento nimio abundare sentiuntur. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Fontes

3. Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber octavus. Caput III. [7]  — foratis