formarint

Discretiva

formarint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fōrmārint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	fōrmō (fōrmāre)
fōrmārint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	fōrmō (fōrmāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /foːrˈmaːrint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fōr·mā·rint — morphologica: forma[v-e]rint

Formae aliae

• fōrmāverint

Loci

Latinitas Nova

saec. XVIII.

• Quos conceptus Philosophiae olim, qui sapientiam profitebantur apud gentes, quas barbaras dicebant Graeci, sibi formarint, sine metu incerti dici nequit;^[1][2]

Fontes

1. Positiones philosophicae de variis philosophiae notionibus - Michaël Orræus, Wiburgensis, MDCCLI.
2. Vicicitatio: formarint.