formatrix

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /forˈmaːtriːks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fōr·mā·trīx — morphologica: format-rix

Notatio

← Latine: fōrmō (fōrmāre)

Nomen substantivum

fōrmātrī|x, -cis fem.

1. Quae format.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	fōrmātrīx	fōrmātrīcēs	I
gen.	fōrmātrīcis	fōrmātrīcum	II
dat.	fōrmātrīcī	fōrmātrīcibus	III
acc.	fōrmātrīcem	fōrmātrīcēs	IV
abl.	fōrmātrīce	fōrmātrīcibus	VI
voc.	fōrmātrīx	fōrmātrīcēs	V

Dictiones collatae

• fōrmātor masc.

Translationes

Quae format	dilatare ▼

Quae format	collabi ▲

Anglice: female former (en), designer (en), creator (en) Germanice: Bildnerin (de) f, Formerin (de) f, Gestalterin (de) f, Schöpferin (de) f

Latinitas postclassica

saec. III.

• Exsurget regina Carthaginis, et decernet in christianas, quae profuga, et in alieno solo, et tantae civitatis cum maxime  formatrix , cum regis nuptias ultro optasse debuisset; ne tamen secundas eas experiretur, maluit e contrario uri quam nubere. Assidebit et illi matrona romana, quae, etsi per vim nocturnam, nihilominus experta alium virum, maculam carnis suo sanguine abluit, ut monogamiam in semetipsam vindicaret. —De monogamia Tertulliani ^[1]

Fontes

1. Quintus Septimius Florens Tertullianus - De monogamia. (Universitas Turicensis): Capitulum 17, [2] — formatrix
2. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber : De minimi existentia. Cap. IX. Discrimen minimi ad sensum a minimo simpliciter seu naturae.  — formatrix
3. Ioannes Keplerus - Strena seu de nive sexangula. (Universitas Turicensis): Anno MDCXI. — formatrix