generamus

Discretiva

generamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generāmus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·mus — morphologica: gener-amus

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Per gustum enim nutrimur et augemur, per tactum generamus simile nobis, per visum secundum locum convenienter movemur. Subinde per auditum simul atque per visum intentionibus et rationibus rerum agendarum et credendarum informamur, per imaginationem supra sensum attollimur, ratione intellectui unimur, per intellectum in mentem transformamur, dum a multitudine et materia ad unitatem et actum gradatim ascendendo pervenimus. —Summa terminorum metaphysicorum Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes